Komunikat prasowy
Ile masy potrzeba na czarną dziurę?
Astronomowie stawiają wyzwanie aktualnym teoriom
18 sierpnia 2010
Przy pomocy ESO Very Large Telescope europejscy astronomowie po raz pierwszy pokazali, że magnetar – nietypowy rodzaj gwiazdy neutronowej – uformował się z masą co najmniej 40 razy większą niż masa Słońca. Wynik ten jest wielkim wyzwaniem dla obecnych teorii ewolucji gwiazd, ponieważ gwiazda o tak dużej masie powinna według nich stać się czarną dziurą, a nie magnetarem. Rodzi to fundamentalne pytanie: jak masywna musi być gwiazda, aby stać się czarną dziurą?
Aby dojść do takich wniosków astronomowie musieli szczegółowo zbadać niezwykłą gromadę gwiazd Westerlund 1, położoną w odległości 16 000 lat świetlnych w południowej konstelacji Ołtarza. Z poprzednich badań (eso0510) wiedziano, że Westerlund 1 to najbliższa gromada supergwiazd, zawierająca setki bardzo masywnych gwiazd, z których niektóre świecą blaskiem prawie miliona słońc i mają średnice około dwa tysiące razy większe niż średnica Słońca (porównywalne z rozmiarem orbity Saturna).
"Gdyby Słońce znajdowało się w centrum tej nadzwyczajnej gromady, nasze nocne niebo byłoby pełne setek gwiazd tak jasnych jak Księżyc w pełni" mówi Ben Ritchie, główny autor publikacji opisującej wyniki badań.
Westerlund 1 to fantastyczne gwiezdne zoo, z różnorodnością egzotycznej populacji gwiazd. Gwiazdy w tej gromadzie mają wspólną jedną cechę: wszystkie są w tym samym wieku, szacowanym na od 3,5 do 5 milionów lat, ponieważ gromada uformowała się w jednym procesie gwiazdotwórczym.
Magnetar (eso0831) jest typem gwiazdy neutronowej o niesamowicie silnym polu magnetycznym – biliard razy silniejszym niż ziemskie. Formuje się gdy odpowiednia gwiazda wybucha jako supernowa. Gromada Westerlund 1 jest domem jednego z zaledwie kilku magnetarów znanych w Drodze Mlecznej. Dzięki temu, że magnetar jest członkiem gromady gwiazd, astronomowie mogli wywnioskować, że uformował się z gwiazdy o masie co najmniej 40 mas Słońca.
Ponieważ wszystkie gwiazdy w Wersterlund 1 mają ten sam wiek, gwiazda, która wybuchła i pozostawiła po sobie magnetara, musiała mieć krótsze życie niż nadal istniejące gwiazdy gromady. "Ponieważ okres życia gwiazdy jest bezpośrednio związany z jej masą – im masywniejsza gwiazda, tym krótsze jej życie – jeśli możemy zmierzyć masę jakiejkolwiek gwiazdy, która nadal istnieje, wiemy na pewno, że krócej żyjąca gwiazda, która stała się magnetarem, musiała być bardziej masywna." mówi współautor, kierujący zespołem badaczy Simon Clark. "Ma to olbrzymie znaczenie, gdyż nie ma zaakceptowanej teorii w jaki sposób tak ekstremalnie magnetyczne obiekty są formowane".
Astronomowie zbadali zatem gwiazdy, które należą do podwójnego układu zaćmieniowego W13 w Westerlund 1, korzystając z faktu, że w takim układzie masy mogą być bezpośrednio wyznaczone z ruchów gwiazd.
Poprzez porównanie z tymi gwiazdami, odkryli, że gwiazda, która stała się magnetarem, musiała mieć co najmniej 40 mas Słońca. Dowodzi to po raz pierwszy, że magnetary mogą ewoluować z gwiazd tak masywnych, od których normalnie oczekujemy uformowania czarnej dziury. Poprzednie założenie było takie, że gwiazdy o początkowej masie pomiędzy 10, a 25 masami Słońca wytworzą gwiazdę neutronową, a te powyżej 25 mas Słońca pozostawią po sobie czarną dziurę.
"Gwiazdy te muszą pozbyć się ponad dziewięć dziesiątych swojej masy przed eksplodowaniem jako supernowa, albo inaczej wytworzą czarną dziurę." mówi współautor Ignacio Negueruela. "Tak wielka utrata masy przed wybuchem stanowi wielkie wyzwanie dla aktualnych teorii ewolucji gwiazd".
"Rodzi się więc trudne pytanie jak masywna musi być gwiazda, aby skolapsować do czarnej dziury, jeśli gwiazdy ponad 40 razy masywniejsze niż Słońce nie potrafią dokonać tego wyczynu" konkluduje współautor Norbert Langer.
Mechanizm formacji preferowany przez astronomów postuluje, że gwiazda, która stała się magnetarem – progenitor – narodziła się razem z gwiazdowym towarzyszem. Gdy obie gwiazdy wyewoluowały, rozpoczęły wzajemnie oddziaływać: energia pochodząca z ich ruchu orbitalnego była wydatkowana na wyrzucanie wymaganych olbrzymich ilości masy z progenitora. Obecnie nie widać żadnego towarzysza w pobliżu magnetara, co może być efektem tego, że wybuch supernowej, który uformował magnetara, spowodował rozłączenie układu podwójnego, wyrzucając obie gwiazdy z dużą prędkością z gromady.
"Jeżeli tak było w tym przypadku, sugeruje to, że układy podwójne odgrywają kluczową rolę w ewolucji gwiazd, zwiększając utratę masy – jak ekstremalna ‘kosmiczna dieta’ dla gwiazd wagi ciężkiej, które pozbywają się 95% swojej początkowej masy" wnioskuje Clark.
Uwagi
[1] Gromada otwarta Westerlund 1 została odkryta w 1961 r. w Australii przez szwedzkiego astronoma Bengta Westerlunda, który później został dyrektorem ESO w Chile (1970-74). Gromada ta znajduje się za olbrzymim międzygwiazdowym obłokiem gazu i pyłu, który blokuje większość światła widzialnego. Czynnik osłabienia światła wynosi ponad 100 000, dlatego tak długo trwało odkrycie prawdziwej natury tej szczególnej gromady.
Westerlund 1 jest unikalnym naturalnym laboratorium do badania ekstremalnej fizyki gwiazdowej, pomagając astronom w poznaniu w jaki sposób żyją i umierają masywne gwiazdy w naszej Drodze Mlecznej. Ze swoich obserwacji astronomowie wnioskują, że ta ekstremalna gromada najprawdopodobniej zawiera nie mniej niż 100 000 mas Słońca, a wszystkie jej gwiazdy są położone w obszarze mniejszym niż 6 lat świetlnych. Westerlund 1 wydaje się więc być najbardziej masywną młodą, zwartą gromadą do tej pory zidentyfikowaną w Drodze Mlecznej.
Wszystkie gwiazdy zbadane do tej pory w Westerlund 1 mają masy co najmniej 30-40 razy większe niż Słońce. Ponieważ takie gwiazdy mają raczej krótkie życie – w astronomicznych skalach – Westerlund 1 musi być bardzo młoda. Astronomowie szacują jej wiek na od 3,5 do 5 milionów lat. Westerlund 1 jest więc rzeczywiście "nowonarodzoną" gromadą w naszej galaktyce.
Więcej informacji
Wyniki badań zaprezentowane w niniejszym Komunikacie prasowym ESO ukażą się wkrótce w czasopiśmie naukowym "Astronomy and Astrophysics" ("A VLT/FLAMES survey for massive binaries in Westerlund 1: II. Dynamical constraints on magnetar progenitor masses from the eclipsing binary W13", autorzy B. Ritchie i in.). Ten sam zespół opublikował pierwsze badania tego obiektu w 2006 r. ("A Neutron Star with a Massive Progenitor in Westerlund 1", autorzy M.P. Muno i in., Astrophysical Journal, 636, L41).
Skład zespołu badawczego: Ben Ritchie I Simon Clark (The Open University, Wielka Brytania), Ignacio Negueruela (Universidad de Alicante, Hiszpania), Norbert Langer (Universität Bonn, Niemcy i Universiteit Utrecht, Holandia).
Aby badać gwiazdy w gromadzie Westerlund 1 astronomowie korzystali z instrumentu FLAMES na ESO Very Large Telescope w Paranal w Chile.
ESO, Europejskie Obserwatorium Południowe, jest wiodącą międzyrządową organizacją astronomiczną w Europie i najbardziej produktywnym obserwatorium astronomicznym na świecie. Należy do niego 14 krajów: Austria, Belgia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania oraz Włochy. ESO prowadzi ambitne programy dotyczące projektowania, konstrukcji i użytkowania silnych naziemnych instrumentów obserwacyjnych, pozwalając astronomom na dokonywanie znaczących odkryć naukowych. ESO odgrywa wiodącą rolę w promowaniu i organizowaniu współpracy w badaniach astronomicznych. ESO zarządza trzema unikalnymi, światowej klasy obserwatoriami w Chile: La Silla, Paranal i Chajnantor. W Paranal ESO posiada Bardzo Duży Teleskop (Very Large Telescope), najbardziej zaawansowane na świecie astronomiczne obserwatorium w świetle widzialnym oraz teleskop VISTA, największy na świecie instrument do przeglądów nieba. ESO jest europejskim partnerem dla rewolucyjnego teleskopu ALMA, największego istniejącego projektu astronomicznego. ESO planuje obecnie 42-metrowy Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski (European Extremely Large optical/near-infrared Telescope - E-ELT), który stanie się "największym okiem świata na niebo".
Linki
- Publikacja naukowa
- Więcej informacji: Pakiet prasowy o czarnych dziurach
Kontakt
Simon Clark
The Open University
UK
Tel.: +44 207 679 4372
E-mail: jsc@star.ucl.ac.uk
Ignacio Negueruela
Universidad de Alicante
Alicante, Spain
Tel.: +34 965 903400 ext 1152
E-mail: ignacio.negueruela@ua.es
Richard Hook
ESO, La Silla, Paranal and E-ELT Press Officer
Garching bei München, Germany
Tel.: +49 89 3200 6655
E-mail: rhook@eso.org
Krzysztof Czart (Kontakt dla mediów Polska)
Sieć Popularyzacji Nauki ESO
oraz Urania - Postępy Astronomii
Toruń, Polska
Tel.: +48 513 733 282
E-mail: eson-poland@eso.org
O komunikacie
Komunikat nr: | eso1034pl |
Nazwa: | Westerlund 1 |
Typ: | Milky Way : Star : Evolutionary Stage : Neutron Star : Magnetar |
Facility: | Very Large Telescope |
Instrumenty: | FLAMES |
Science data: | 2010A&A...520A..48R |
Our use of Cookies
We use cookies that are essential for accessing our websites and using our services. We also use cookies to analyse, measure and improve our websites’ performance, to enable content sharing via social media and to display media content hosted on third-party platforms.
ESO Cookies Policy
The European Organisation for Astronomical Research in the Southern Hemisphere (ESO) is the pre-eminent intergovernmental science and technology organisation in astronomy. It carries out an ambitious programme focused on the design, construction and operation of powerful ground-based observing facilities for astronomy.
This Cookies Policy is intended to provide clarity by outlining the cookies used on the ESO public websites, their functions, the options you have for controlling them, and the ways you can contact us for additional details.
What are cookies?
Cookies are small pieces of data stored on your device by websites you visit. They serve various purposes, such as remembering login credentials and preferences and enhance your browsing experience.
Categories of cookies we use
Essential cookies (always active): These cookies are strictly necessary for the proper functioning of our website. Without these cookies, the website cannot operate correctly, and certain services, such as logging in or accessing secure areas, may not be available; because they are essential for the website’s operation, they cannot be disabled.
Functional Cookies: These cookies enhance your browsing experience by enabling additional features and personalization, such as remembering your preferences and settings. While not strictly necessary for the website to function, they improve usability and convenience; these cookies are only placed if you provide your consent.
Analytics cookies: These cookies collect information about how visitors interact with our website, such as which pages are visited most often and how users navigate the site. This data helps us improve website performance, optimize content, and enhance the user experience; these cookies are only placed if you provide your consent. We use the following analytics cookies.
Matomo Cookies:
This website uses Matomo (formerly Piwik), an open source software which enables the statistical analysis of website visits. Matomo uses cookies (text files) which are saved on your computer and which allow us to analyze how you use our website. The website user information generated by the cookies will only be saved on the servers of our IT Department. We use this information to analyze www.eso.org visits and to prepare reports on website activities. These data will not be disclosed to third parties.
On behalf of ESO, Matomo will use this information for the purpose of evaluating your use of the website, compiling reports on website activity and providing other services relating to website activity and internet usage.
Matomo cookies settings:
Additional Third-party cookies on ESO websites: some of our pages display content from external providers, e.g. YouTube.
Such third-party services are outside of ESO control and may, at any time, change their terms of service, use of cookies, etc.
YouTube: Some videos on the ESO website are embedded from ESO’s official YouTube channel. We have enabled YouTube’s privacy-enhanced mode, meaning that no cookies are set unless the user actively clicks on the video to play it. Additionally, in this mode, YouTube does not store any personally identifiable cookie data for embedded video playbacks. For more details, please refer to YouTube’s embedding videos information page.
Cookies can also be classified based on the following elements.
Regarding the domain, there are:
- First-party cookies, set by the website you are currently visiting. They are stored by the same domain that you are browsing and are used to enhance your experience on that site;
- Third-party cookies, set by a domain other than the one you are currently visiting.
As for their duration, cookies can be:
- Browser-session cookies, which are deleted when the user closes the browser;
- Stored cookies, which stay on the user's device for a predetermined period of time.
How to manage cookies
Cookie settings: You can modify your cookie choices for the ESO webpages at any time by clicking on the link Cookie settings at the bottom of any page.
In your browser: If you wish to delete cookies or instruct your browser to delete or block cookies by default, please visit the help pages of your browser:
Please be aware that if you delete or decline cookies, certain functionalities of our website may be not be available and your browsing experience may be affected.
You can set most browsers to prevent any cookies being placed on your device, but you may then have to manually adjust some preferences every time you visit a site/page. And some services and functionalities may not work properly at all (e.g. profile logging-in, shop check out).
Updates to the ESO Cookies Policy
The ESO Cookies Policy may be subject to future updates, which will be made available on this page.
Additional information
For any queries related to cookies, please contact: pdprATesoDOTorg.
As ESO public webpages are managed by our Department of Communication, your questions will be dealt with the support of the said Department.