Nocne światło VLT

Zdjęcie, które wykonał Fotograficzny Ambasador ESO Petr Horálek,pokazuje monet, gdy Yepun (UT4), jeden z czterech 8,2-metrowych Teleskopów Głównych składających się na Bardzo Duży Teleskop (VLT), kieruje wiązkę laserową w ciemne niebo nad Obserwatorium Paranal w Chile.

Laser ten działa jako sztuczna gwiazda, tzw. laserowa gwiazda porównania, pomagająca astronomom korygować wpływ psujących ostrość i zaburzających obraz efektów od ziemskiej atmosfery. Podczas obserwacji fragmentu nieba astronomowie tworzą w pobliżu laserową gwiazdę porównania i mierzą małe fluktuacje w jej obrazie. System optyki adaptacyjnej (adaptatywnej) VLT może następie użyć ich jako odniesienie przy korygowaniu zmian i zaburzeń pochodzących od atmosfery i dzięki temu tworzyć najostrzejsze możliwe obrazy dla głównych obserwacji.

Na kopułą teleskopu Yepun widoczny jest Wielki Obłok Magellana (LMC), galaktyka spiralna z poprzeczką, którą krąży wokół Drogi Mlecznej. Słaba biała poświata wskazuje położenie starszej gwiazdowej populacji w LMC, natomiast opalizujący barwy magenty i niebieskiego oznaczają młode gwiezdne żłobki.

Wielki Obłok Magellan, podobnie jak jego mniejszy imiennik, Mały Obłok Magellana (SMC), były przez lata badane teleskopami ESO wiele razy. Wiele kosmicznych wspaniałości, w tym mgławice (eso0332) i gromady gwiazd (eso1133), jest w nich szczegółowo widocznych, ze względu na bliskość obu galaktyk. Dostarczają miłośnikom astronomii i astronomom zawodowym zapierających dech w piersiach celów do obserwacji.